Karmnik ościsty
Łacińska nazwa: Sagina subulata
Rodzina: Caryophyllaceae – goździkowate
Wysokość: 2–5 cm
Szerokość: do 30 cm

Opis ogólny:
Karmnik ościsty (Sagina subulata) to niska, zimozielona bylina o płożącym pokroju, ceniona za swój wyjątkowy, mszysty wygląd oraz zdolność do tworzenia zwartego, intensywnie zielonego kobierca. Ze względu na swój delikatny pokrój i miękkie ulistnienie często bywa mylona z mchem, choć botanicznie nie jest z nim spokrewniona. Roślina ta znakomicie sprawdza się jako roślina okrywowa, szczególnie na skalniakach, w ogrodach naturalistycznych oraz jako wypełnienie szczelin między płytami chodnikowymi.

Liście i pokrój:
Karmnik ościsty tworzy gęste, niskie poduchy o delikatnej, miękkiej fakturze. Liście są drobne, wąskie, igiełkowate, długości do 1 cm, ustawione naprzemianlegle. Ich zieleń jest żywa i intensywna, co dodaje świeżości każdej kompozycji ogrodowej. Roślina rośnie nisko przy ziemi, tworząc szczelny dywan, który skutecznie tłumi wzrost chwastów.

Kwitnienie:
Roślina zakwita latem, zazwyczaj od czerwca do sierpnia. Kwiaty są drobne, białe, pięciopłatkowe, przypominające maleńkie gwiazdeczki, osadzone na krótkich szypułkach, lekko wyniesione ponad powierzchnię liści. Kwitnienie jest dość obfite i równomiernie rozłożone, dzięki czemu roślina w tym okresie wygląda wyjątkowo atrakcyjnie.

Rozrastanie się:
Karmnik ościsty rozrasta się poziomo, tworząc gęsty kobierzec dzięki podziemnym i przyziemnym rozłogom. Szybko zagęszcza się, dobrze wypełniając przestrzenie, ale nie jest agresywny. W dobrych warunkach może osiągnąć szerokość kilkudziesięciu centymetrów w ciągu jednego sezonu.

Stanowisko:
Najlepiej rośnie na stanowiskach słonecznych lub półcienistych. W miejscach mocno nasłonecznionych wymaga stałej wilgotności podłoża, aby zachować swoją intensywną zieleń i nie zasychać. W zbyt głębokim cieniu może przerzedzać się i tracić atrakcyjny wygląd.

Gleba:
Preferuje gleby lekkie, przepuszczalne, stale lekko wilgotne, o odczynie lekko kwaśnym do obojętnego (pH 5,5–7,0). Nie toleruje gleb ciężkich, gliniastych ani stagnującej wody – w takich warunkach może dochodzić do gnicia systemu korzeniowego.

Podlewanie:
Wymaga regularnego, umiarkowanego podlewania. Szczególnie istotne jest utrzymanie wilgoci podczas dłuższych okresów suszy i upałów, ponieważ przesuszenie może skutkować zasychaniem końcówek i przerzedzaniem się kępy.

Zastosowanie:

• jako niskopienna roślina okrywowa na rabaty, skalniaki, murki, obrzeża,

• do sadzenia między płytami i kamieniami, gdzie dobrze znosi delikatne deptanie,

• w ogrodach japońskich, minimalistycznych i naturalistycznych,

• jako alternatywa dla trawnika w niewielkich przestrzeniach i miejscach mało uczęszczanych,

• w pojemnikach, donicach, korytach i kompozycjach skalnych,

Mrozoodporność:
Roślina jest całkowicie mrozoodporna (strefa USDA 4–9) i dobrze zimuje w warunkach klimatu Polski. W bardzo surowe zimy bez śniegu warto zastosować lekkie zabezpieczenie (np. gałązki świerkowe), choć zwykle nie jest to konieczne.

Pielęgnacja:

• nie wymaga cięcia, ale można przycinać nadmiar pędów rozrastających się poza wyznaczony obszar,

• nie potrzebuje intensywnego nawożenia – nadmiar składników pokarmowych może prowadzić do osłabienia i rozluźnienia darni,

• dobrze reaguje na ściółkowanie drobnym żwirem przy nasadzie – poprawia to drenaż i zapobiega nadmiernej wilgoci,

• raz na kilka lat warto odmłodzić roślinę przez podział kęp,

Ciekawostki:

• Choć często nazywany „mchem”, Karmnik ościsty nie należy do mchów – jest pełnoprawną rośliną kwiatową.

• Dzięki swojej strukturze i miękkości świetnie sprawdza się również w ogrodach sensorycznych oraz przy uprawie z dziećmi.

• Jego zwarty pokrój czyni go szczególnie atrakcyjnym elementem kompozycji przy nawierzchniach brukowanych lub kamiennych.