Geranium × cantabrigiense 'Cambridge’ – bodziszek Cambridge

Nazwa łacińska: Geranium × cantabrigiense 'Cambridge’
Wysokość: 20–30 cm
Szerokość: 40–60 cm (a nawet więcej, przy sprzyjających warunkach)
Forma wzrostu: niska, rozłogowa bylina o zadarniającym pokroju

Opis ogólny:
Geranium × cantabrigiense 'Cambridge’ to klasyczna, wyjątkowo trwała i uniwersalna odmiana bodziszka, powstała ze skrzyżowania dwóch gatunków: Geranium macrorrhizum (bodziszka korzeniastego) i Geranium dalmaticum. Hybryda ta została wyhodowana w Cambridge w 1974 roku przez doktora Petera Yeo z Ogrodu Botanicznego Uniwersytetu w Cambridge, stąd jej nazwa. Odmiana ta łączy najlepsze cechy obu rodziców: odporność, atrakcyjny pokrój, długowieczność, a przede wszystkim świetne właściwości okrywowe i urokliwe, delikatne kwiaty.

Pokrój i wzrost:
Tworzy gęste, zwarte kobierce o szerokim zasięgu – pędy są płożące, zakorzeniające się, co sprawia, że roślina skutecznie pokrywa powierzchnię, tłumiąc wzrost chwastów. Jest to roślina idealna jako zadarniająca – z wiekiem tworzy rozbudowaną darń liściowo-kwiatową. Tempo wzrostu szybkie, szczególnie na żyznych stanowiskach.

Liście:
Liście są półzimozielone (w łagodniejsze zimy mogą utrzymywać się aż do wiosny), karbowane, głęboko klapowane (najczęściej 5–7 klap), z delikatnym owłosieniem i lekko aromatyczne po potarciu – zawierają olejki eteryczne typowe dla bodziszka korzeniastego. Latem mają świeżo zielony kolor, jesienią przebarwiają się na czerwono, pomarańczowo lub brązowo, co zwiększa ich walory ozdobne.

Kwiaty:
Kwiaty różowe, dzwonkowate do półpłaskich, o średnicy około 2 cm, z pięcioma lekko zaokrąglonymi płatkami. Barwa jest intensywnie różowa z lekkim fiołkowym odcieniem. Zebrane są po kilka w luźnych baldachogronach, wyrastających ponad liście. Kwitnienie przypada na przełom maja i czerwca, ale często utrzymuje się do lipca, a przy korzystnych warunkach – może pojawić się delikatne, wtórne kwitnienie późnym latem. Kwiaty są bardzo atrakcyjne dla pszczół i trzmieli.

Stanowisko:
Najlepiej rośnie w miejscach słonecznych do półcienistych. W pełnym cieniu kwitnienie jest słabsze, ale roślina nadal tworzy efektowną okrywę. Dzięki elastyczności siedliskowej może być sadzona zarówno na rabatach, jak i pod drzewami liściastymi czy na skarpach.

Gleba:
Preferuje gleby umiarkowanie żyzne, dobrze przepuszczalne, ale toleruje także podłoża uboższe i suche. Najlepiej rośnie w glebie próchnicznej, lekko wapiennej, o odczynie obojętnym do zasadowego. W pełni odporna na krótkotrwałe przesuszenie dzięki grubszym, mięsistym korzeniom.

Mrozoodporność:
W pełni mrozoodporna w polskim klimacie (strefa USDA: 4–8). Przetrwa nawet mroźne zimy bez konieczności okrywania. Dobrze zimuje dzięki silnemu systemowi korzeniowemu i zdolności do regeneracji wiosną.

Zastosowanie w ogrodzie:
– jako roślina okrywowa pod drzewa i krzewy
– na obrzeża rabat bylinowych i mieszanych
– do ogrodów skalnych, naturalistycznych i ziołowych
– na skarpy, murki oporowe i przy ogrodzeniach
– jako roślina zadarniająca w parkach i zieleni miejskiej
– w kompozycjach z hostami, paprociami, bruneriami, rozchodnikami i trawami ozdobnymi

Zalety odmiany 'Cambridge’:
– doskonałe właściwości zadarniające – naturalny „żywy dywan”
– całkowita odporność na mróz i suszę
– trwałość i długowieczność
– półzimozielone liście atrakcyjne przez cały sezon
– odporność na choroby, szkodniki i zanieczyszczenia powietrza
– aromatyczne liście odstraszające ślimaki
– łatwość w uprawie i brak potrzeby intensywnej pielęgnacji
– atrakcyjność dla zapylaczy

Pielęgnacja:
Odmiana praktycznie bezobsługowa. Wczesną wiosną można usunąć przemarznięte lub suche liście. Rośliny można dzielić co kilka lat, aby odmłodzić kępy i zapobiec ich nadmiernemu zagęszczeniu. Nie wymaga nawożenia – wystarczy kompost lub ściółka liściowa. Nie trzeba jej podlewać, chyba że lato jest wyjątkowo suche.

Ciekawostki:
– Odmiana 'Cambridge’ to jedna z pierwszych i najbardziej znanych w tej grupie – dała początek całej serii bodziszków cantabrigiense.
– Ze względu na zdolność szybkiego rozrastania się i wysoką odporność, jest często sadzona w zieleni miejskiej – np. pod koronami drzew w parkach czy przy pasach drogowych.
– Nazwa „cantabrigiense” pochodzi od łacińskiej nazwy Cambridge – miejsca powstania tej krzyżówki.
– Dzięki zawartości olejków eterycznych liście mają delikatny zapach, który może być odczuwalny po dotknięciu lub potarciu.